Wie van vintage houdt en de sfeer van het zuiden van Italië wil oproepen, kan de zaal verdelen in de drie zones die herinneren aan de huizen van de oma’s van vroeger: een kleine zitkamer, de keuken en de ruimte waar het brood gekneed werd. Daar horen pasteltinten bij en originele gebruiksvoorwerpen uit oude boerderijen of van rommelmarkten.
Wie echter kunst en eten wil combineren in een voortdurende afwisseling van aanvulling en contrast, kan het restaurant van een klein podium laten voorzien waar jonge talenten zich kunnen etaleren. Een deel van het restaurant is dan een theatertje, bedoeld voor presentaties over gastronomie of voor muzikale intermezzi waarvan de gasten tijdens het eten kunnen genieten.
Cultuur, kunst, theater, literatuur en koken: het restaurant kan in de loop van de dag van kleur verschieten. Is het overdag een traditionele lunchroom, ‘s avonds biedt het iets anders: muzikale aperitieven, kleine concerten, boekpresentaties of bijvoorbeeld een diner met een thema, met daarbij activiteiten die kunst en de cultuur van het koken verbinden.
Wie een eethuis in een oude boerderij heeft en natuurlijke producten gebruikt, kan daar bij de inrichting op inspelen bijvoorbeeld door van oude fruitkisten een kastenwand te maken waarin de flessen wijn komen te liggen. Een pergola kan de blik van de gast richten op de moestuin waar biologische groenten, kruiden en fruit voor eigen gebruik gekweekt worden.
Een open keuken kan heel aantrekkelijk zijn. Voor de gast is het een bijzondere ervaring te zien hoe schoon en netjes de keuken is, hoe de gerechten bereid worden en hoe de chef ervoor zorgt dat de borden mooi opgemaakt worden voor ze worden rondgedeeld.